Al afwassend in het kabouterkeukentje genieten mijn middelste en ik van een moeder-zoon moment. Het weekendje weg in dit kleine huisje dwingt een aangename vertraging af. Terwijl we langzaam maar zeker de afwas wegwerken, beantwoord ik al zijn vragen over mijn werk. Het is leuk om aan hem uit te leggen, hij mist het jargon als elfjarige en stelt open, nieuwsgierige vragen. Ongemerkt zorgt hij ervoor dat ik snel en eenvoudig tot de essentie kom.
Wat we tijdens deze afwas bespraken over de onderliggende oorzaak van stress, wil ik je niet onthouden:
Mechanismen uit je jeugd en aangeleerd gedrag
Vanuit de ontwikkelingspsychologie gezien, is het belangrijk dat je je als kind geliefd, veilig en geborgen voelt. Maar helaas is dat niet altijd zo, je hebt ook andere ervaringen: ruziënde of afwezige ouders, verhuizingen, pestende klasgenoten of iets anders wat jij niet wilde. Doordat je als kind niet bij machte bent om deze situatie te veranderen, accepteer je de situatie zoals ze is. Je leert met vallen en opstaan om te gaan met de angst, het verdriet of de eenzaamheid die erbij horen.
En dat wat toen werkte, dat doe je ongemerkt nog steeds.
Onbewust reageer je in bepaalde situaties iedere keer wéér op de manier die je jezelf als kind hebt aangeleerd. Ondanks dat deze reactie inmiddels helemaal niet meer handig, effectief of productief is.
Je zou wel anders willen reageren maar in plaats daarvan sus je de boel óf je doet of er niets aan de hands is óf je reageert juist veel te agressief.
Terwijl je eigenlijk alleen maar wil zeggen dat je het er niet mee eens bent.
Denk maar aan de sfeer op een gemiddeld familie kerstdiner, iedereen probeert de boel op zijn of haar manier onder controle te houden. En ieder jaar weer kun je vooraf uittekenen hoe het zal verlopen…
Over je grenzen
Toen je kind was, was dat gedrag waarmee je de boel onder controle hield, heel nuttig, het hielp je om vat te krijgen op de wereld om je heen. Het hielp je te overleven. En zonder dat je het door hebt, gebruik je dat mechanisme nu nog steeds. Het is een automatische reflex geworden om de harmonie om je heen te bewaren. Of die nu effectief is of niet.
Zo blijf je gefocust op de ander zonder dat je weet wat je zelf wilt of voelt. Totaal onbewust ga je continu over je grens heen. Reageer je in plaats van dat je je eigen plek pakt. En dat kost energie, iedere dag opnieuw, trekt dat je een beetje leeg.
Het goede nieuws is dat je inmiddels, als volwassene niet langer afhankelijk bent. Je kan deze onbewuste, automatische reflex vervangen door gedrag waar jij energie van krijgt.
Oude patronen vervangen
Vermoed je dat dit verhaal ook voor jou geldt?
Zou je ook anders willen reageren maar lukt het niet?
Wil je je niet langer leeg laten trekken? Maar wil je je plek pakken, wil je een duidelijke grens trekken?
Samen onderzoeken we waar jij jezelf afvalt, waar je ‘ja’ zegt terwijl je later ‘nee’ denkt. Samen zetten we je oude gedrag stap voor stap om in nieuw gedrag.
Een klant zei hierover: “Je geeft weinig huiswerk, maar wat je doet werkt passief door. In de weken daarna viel alles op zijn plek.”
Ja, ik wil meer weten, ik wil een duidelijke grens trekken.
Mail me voor een gesprek of een afspraak, ik hoor graag je verhaal.
Hartelijke groet,
Inge-Lize
Bluefields – stresspreventie en burn-out-interventie
Mijn praktijk ligt op een prachtige plek, in het groen, langs de Amstel.
Een kwartier rijden van Amsterdam en voor de deur parkeren.