Gniffelend springen we samen terug in bed. Een gestolen moment om zeven over acht op een doordeweekse dag.
“Lekker geslapen?”
“Mwah, onrustig gedroomd.”
“Heb jij het hotel in Cuiaba gemaild?”
We kruipen in elkaars armen, het dekbed zacht en warm om ons heen. Het lukt niet om mezelf eraan over te geven. Zondagmiddag vliegen we naar Brazilië en mijn gedachten gaan maar door… Mijn lief zegt: “Gek hoe dat werkt. Dat je op een gegeven moment geen rust meer kan vinden.”
We stappen uit bed. Geen rust vinden is typerend voor de rode zone. Het moment waar stress in de weg gaat zitten, het je functioneren belemmert.
De laatste weken liep de spanning langzaam op. Naast mijn normale werkafspraken waren er bezoekjes aan zorginstellingen voor mijn demente moeder. Maakte ik me ook zorgen over puber die aankoerste op weer blijven zitten. Interviewde ik klanten om mijn marketing te verbeteren. Zat ik regelmatig in het ziekenhuis met mijn jongste die niet goed hoorde. Schreef ik tussendoor mijn blogs. Maakten we het huis klaar voor vrienden die hier logeren tijdens onze vakantie. En was de eindejaar barbecue van de klas van onze middelste bij ons.
Dat het me te veel wordt, merk ik het eerste aan voor mij typisch gedrag: ik drink veel koffie, erger me snel, slaap slechter, neem nergens de tijd voor en wil allés direct aftikken.
Toen ik ’s morgens weer moe en gemangeld m’n bed uit kwam, was ik er klaar mee. Hier moet een einde aan komen.
Practice what you preach.
Ik begin de dag weer met yoga, drink één kop koffie per dag, doe ’s middags een powernap en ik sport twee keer per week.
Allemaal dingen waar ik geen tijd voor heb en die ik geschrapt had…
De onrust is niet zomaar uit mijn lijf; ik slaap nog onrustig maar ik voel me beter, minder gestrest. En ik denk weer na voordat ik tot actie overga.
Het is bijna tijd om op vakantie te gaan en écht te ontspannen.
Hartelijke groet,
Inge-Lize
Stresspreventie en burn-out-interventie
Mijn praktijk ligt net onder Amsterdam, je kunt er makkelijk parkeren, vijf minuten rijden vanaf de A2.