Buiten dansen de herfstbladeren onstuimig over het terras. Binnen praten collega’s gemoedelijk door elkaar. Ze werken bij een organisatie waar ik graag voor werk, een bedrijf dat Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen uitgevonden lijkt te hebben. Zo schuift er voor de eerste keer een Syriër aan bij mijn workshop.
Tijdens de workshop vertel ik over stresspreventie en de vijf goede gewoontes. Energieke mensen hebben vijf goede gewoontes die zorgen voor balans in je leven. Ik vraag de groep hoe ze scoren.
Aan tafel komt een subtiel krachtenspel op gang. Ik doe mee. Spoor mezelf aan om verder dan een sociaal wenselijk antwoord te komen. Ik kijk naar de vragen alsof ze nieuw voor me zijn.
Hoe scoor ik zelf de laatste maanden op de vijf goede gewoontes? Leef ik gezond, maak ik tijd voor inspiratie, maak ik contact met anderen, zoek ik rust en verstilling? En kijk ik af en toe nog in de spiegel om me af te vragen waar ik helemaal mee bezig ben?
Bij tijd maken voor inspiratie, val ik stil. Ik denk aan de afgelopen weken maar tast in het duister. Inspiratie, het gevoel van flow en lichtheid ontbreekt. Er zijn hooguit wat momenten die half meetellen; knutselen met de kinderen en een onverwacht museumbezoek.
Ik geef mezelf een vijf en de dag erna denk ik kritisch na over mijn inspiratiebronnen. Wat mis ik eigenlijk?
Het is de verrassing van iets nieuws, dat mis ik. Iets dat me boeit en uitdaagt. Zoals leren 3D printen of een nieuwe plek in de stad ontdekken. Momenten waarop ik mezelf verwonder en even verlies in de tijd.
Tijd voor actie… ik schrijf me in voor een vervolgopleiding die al een tijd op mijn lijstje staat. Dit voorjaar volg ik de derde masterclass van dr. Nick Blaser over ik-grenzen. Een onderwerp dat me mateloos boeit en wat ik al een lange tijd gebruik in mijn werk.
Hoe het er verder precies uit gaat zien weet ik nog niet, maar de komende weken heb ik ‘inspiratie’ uren geblokt in mijn agenda. Geen verplichting maar wel de ruimte. Even niet effectief bezig zijn, maar lummelen, nieuwe wegen bewandelen. Ontdekken en opladen.
Blijk ik toch zomaar eens een goed voornemen te hebben.
En jij?
Herken jij de reflex om op de automatische piloot te schieten bij de vraag of je goed voor jezelf zorgt?
Het eerlijke antwoord dat ik te weinig tijd maak voor inspirerende dingen, vond ik behoorlijk confronterend. Je bent toch al lang blij dat je alle ballen in de lucht weet te houden? Laat staan dat je ruimte hebt om erbij stil te staan of je dat ook nog goed doet.
Enfin, je bent altijd welkom voor een goed gesprek als het tijd is voor wat kritisch zelfonderzoek in het nieuwe jaar.
Hartelijke groet,
Inge-Lize
Stresspreventie en burn-out-interventie
Mijn praktijk ligt net onder Amsterdam, je kunt er makkelijk parkeren, vijf minuten rijden vanaf de A2.